ارزیابی روشهای شمارش گروه‌های سرگین برای برآورد فراوانی گوزن زرد ایرانی (مطالعه موردی: پناهگاه حیات وحش دشت ناز ساری)

آگاهی از اندازه جمعیت گونه­های وحشی یکی از اطلاعات کلیدی در مدیریت و حفاظت حیات وحش است. در این مطالعه قابلیت استفاده از روش غیر مستقیم شمارش گروه­های سرگین با سه رویکرد متفاوت ترانسکت­های تمیز شده، محصول سرپا، و روش متکی بر فرض حالت پایای محصول سرپای سرگین (روش سریع برآورد اندازه جمعیت) و نیز روش مستقیم ترانسکت خطی در تعیین اندازه جمعیت گوزن زرد ایرانی (Damamesopotamica) در پناهگاه حیات وحش دشت ناز مورد آزمون قرار گرفت. تعداد دفعات دفع روزانه با استفاده از دو روش نمونه­گیری گروه­های سرگین در ترانسکت­های نواری و شمارش گروه­های سرگین در باغ وحش ارم به ترتیب 03/10 و 33/18 گروه سرگین در روز برآورد گردید. اندازه جمعیت به روش ترانسکت­های تمیز شده، محصول سرپا، روش سریع برآورد اندازه جمعیت و ترانسکت خطی با فاصله اطمینان 95 درصد به ترتیب (48-26) 37، (51-31) 41، (46-28) 37 و (92-36) 58 راًس برآورد گردید. با توجه به اندازه واقعی جمعیت (37 راس در سال 1387 و 40 راس در سال 1388)، صحت تمامی روش­های غیرمستقیم با شدت نمونه­گیری یکسان مورد تائید قرار گرفت، اگرچه فاصله اطمینان فراوانی بدست آمده از روش ترانسکت خطی بواسطه تلاش محدود صورت گرفته بسیار عریض بود. روش محصول سرپا در مقایسه با روش­های دیگر از دقت و صحت بالاتری برخوردار بود.  مدت زمان اجرای روش ترانسکت­های تمیزشده به ترتیب 7/6 و 7/4 بار بیشتر از روش محصول سرپا و روش ترانسکت خطی زمان­بر بود.